28 augustus 9.00 uur. We wachten netjes voor het hotel/hostel om opgehaald te worden voor de rondreis door Mongolie. Naast ons staat 2 mannen en bij ons in de buurt een jong stel. We gaan denken we met z'n 6-en. Na de vorige dag navraag te hebben gedaan over de vertrektijd en wat reisinformatie, weten we buiten de vertrektijd nog niet zeker hoe we gaan. We twijfelen tussen two cars of tourcar, wat in het mongools engels ongeveer hetzelfde klinkt. Het blijkt er tussenin te zitten. We gaan met een jeep en een mini-van. Ze zijn wat te laat, maar rond half 10 kunnen we vertrekken. Tenminste we zitten met de twee mannen in de mini-van, maar deze start niet. Dus daar begon het avontuur. Om de auto te kunnen starten moest de bijrijder uit de auto en de gehele stoel omhoog want daaronder zat de motor. Hebben wij weer...

De 2 mannen blijken een stel uit Rotterdam/Brussel en ook op huwelijksreis, dus de mini-van wordt al snel omgedoopt tot honeymoonbus, maar dan wel wat stil want of ze daar in mongolie begrip voor hebben? De eerste vraag van onze driver was ook aan Jorgen; you wife? Nee geen wife, en daar hebben ze het maar bij gelaten. De Jeep werd al snel de ziekenwagen en daarin zaten broer en zus.
De eerste dag stond in het teken van kilometers maken en tot onze verbazing over asfalt. Later zouden we erachter komen dat dat ook ongeveer de enige asfalt weg is in heel mongolie. Na ongeveer 300 km, waarvan 60 km off-road bereiken we ons eerste overnachtingskamp. Dat zijn over het algemeen touristenkampen bestaande uit gertenten.

Dat zijn grote ronde tenten gemaakt van hout, schapenhuiden en doeken. In het midden staat een houtkachel die een ‘ schoorsteen' uit het dak heeft en daaromheen bedden wat krukjes en een kastje. Als je een mooie tent hebt zijn alle houten onderdelen mooi beschilderd en wordt er netjes een thermoskan hete thee gebracht en wordt zowel ‘s avonds als ‘s ochtends je vuur aangestoken. Dit is ook wel nodig, want overdag is het soms belachelijk heet, ‘s nachts is het gewoon -3. Onze eerste overnachting is aan het ogoi meer.

Ontzettend mooi! En ondanks dat de verhalen over het eten slecht zijn, valt het ons alles mee. Waarvoor we vooral komen en wat ook echt geweldig is, is de natuur. Het groene deel van mongolie is ontzettend mooi. Je hebt drie soorten landschap; woestijn, steppe en Bergen. Wij maken onze tocht door een gebied bestaande uit Bergen en steppe.

De tweede dag zouden we naar een nomadenfamilie gaan en daar 2 nachten blijven. Dat schijnt alleen nogal saai te zijn (lees onze gids moest daar yaks melken en daar had ze waarschijnlijk geen zin in) omdat ze niet veel anders doen dan melken en de melk verwerken tot allerlei producten. 1 dag leek onze gids genoeg en zoals onze reisbeschrijving al zei; om volstrekt onduidelijke (maar typisch mongoolse) redenen kan het programma afwijken. Er is een nadaam festival in de buurt, dat is eenmaal per jaar het gaat vooral om zang, dans, worstelen, paardenracen en boogschieten. Nou ja dat willen we natuurlijk wel zien dus op naar bangsettel, waar het festival werd gehouden. Only 80 km! Op deze dag kwamen we erachter dat die mooie asfaltweg waarschijnlijk de enige was, want je ziet eindeloze vlakten, duizenden dieren, bergen, wat bomen, af en toe een stroompje, maar geen wegen. Wel soort van sporen waar je uit af kunt leiden dat je daar heen kunt rijden. Dat is ook wel een gedeelte van de schoonheid, maar helaas schiet het rijden daardoor niet zo op. Ons 4-wheeldrive busje is ook niet zo gemaakt voor dit landschap. Bij diepe stroompjes wordt achter de bestuurders stoel de uitlaat ontkoppelt, want deze ligt laag en als deze vol water loopt ,loopt de motor ook onder en dan zijn we het haasje.

Dus gewapend met wat doeken tegen de uitlaatgassen die niet echt onzichtbaar het busje in proesten overleven we de meeste stroompjes. We hebben maar een aantal keren met een bijna verzopen motor gestaan, daarnaast 2 keer met een oververhitte motor en hebben we 1 keer diesel vermengt met water getankt waardoor we geen vermogen meer hadden. Onze chauffeur was gelukkig een met zijn busje en heeft ons overal doorheen gesleept. Hij kon niet echt engels, alleen een aantal woorden, maar hij heeft veel bijgeleerd deze week.

Na het nadaamfestival zijn we naar de nomadenfamilie vertrokken en daar vrij laat aangekomen.

De gemiddelde snelheid in de binnenlanden is ongeveer 20 km/h en ons rondje was 1250 km, waarvan 500 over asfalt. Reken dus maar uit. Midden in het niets woont Mischka met zijn familie. Ze hebben een kudde yaks en paarden. Van de paardenmelk word teen soort licht alcoholische drank gemaakt wat een kruising is tussen karnemelk en bier. Laat zich raden dat het niet onze favoriet is. Daarnaast maken ze van de yakmelk thee, boter, kaas en yoghurt. Veel wordt weer gedroogd voor de winter. We hebben de volgende dag geholpen met het maken van de kaas en het hakken van hout. Melken was lastig want wij ruiken anders dan de mongolen en dat vinden de dieren niet zo fijn. De kleintjes (veulens en yakkies)

worden gebruikt om de melkproductie aan te wakkeren. Ze mogen een paar slokjes drinken en worden vervolgens in de buurt gehouden zodat moeders denkt dat het jong drinkt terwijl er eigenlijk gemolken wordt. Verder worden de kleintjes gescheiden gehouden van de moeders, om zo zoveel mogelijk melk voor de familie op te brengen. Ze moeten zo snel mogelijk gras eten. In de nacht zijn ze echter wel bij elkaar en mogen ze drinken wat ze willen. Het was een ontzettend gastvrije familie. Ondanks dat het eten en drinken niet heel erg lekker was, hebben we goed geslapen en waren het heerlijke relax dagen. Lekker een boekje lezen met een mooi uitzicht. En zoals we het zijn gaan noemen ‘ peeing with a view'. Hier is onze ziekenwagen ontstaan, waarschijnlijk van het eten en drinken wat allemaal erg vet was. Wij hebben er ook niet zoveel van gegeten en gedronken om die reden. We hadden gelukkig nog wat voorraad bij ons.
De overige nachten waren weer in touristenkampen, waarvan de ene veel weg had van europese standaard en de andere erg primitief was. We hebben ontzettend gelachen met onze driver. Kloosters en een waterval bezocht. Genoten van warmwaterbronnen in ons touristenkamp en erg veel gereden/gehobbelt. Het is ongelooflijk hoe uitgestrekt mongolie is. Er wonen ook maar 2.6 miljoen mensen waarvan 30% in de hoofdstad, terwijl het toch een aantal keer groter is dan Nederland. Het was prachtig om het land op deze manier te zien en de mensen en cultuur te leren kennen. Nu zijn we weer in ulaan baatar en morgen vertrekken we met de trein naar Beijing. We hebben net lekker europees (italiaans) gegeten, daar waren we wel aan toe na alle yakproducten (vaak letterlijk yak). Nu zo lekker een normal bed (in plaats van een paar lagen diervacht op een houten plank in een bed met lengte mini) in een kamer met 4 muren en een werkend toilet en warm water! Dat leert je weer hoe goed we het hebben en hoe blij we eigenlijk moeten zijn met die luxe. Maar al met al een week die we zeker niet hadden willen missen.