Afgelopen zaterdag zijn we al vroeg vertrokken met een touristbus richting Chitwan. Chitwan is, in tegenstelling tot wat we dachten geen plaats maar een national park, in het zuiden van Nepal. Onderweg zouden we een aantal uren gaan raften. Niet dat we dat perse wilden doen, maar het zat in het pakket. De communicatie van de tour operator was niet alles, dus behalve dat we in een bus zaten richting het zuiden wisten we niet waar we eruit moesten en hoe we

vanaf onze activiteit in Chitwan zouden komen. Maar gelukkig waren alleen wij, de toeristen, niet goed geinformeerd. Ergens halverwege de busreis werd door de bus geroepen dat alle mensen voor rafting eruit moesten. In tegenstelling tot wat we verwachtten was het raften echt ontzettend leuk. De rivier zag er niet zo spannend uit (en was het op sommige stukken ook niet), maar er zaten echt 'kick-ass' stukken tussen. Ook was de begeleiding erg goed en professioneel. Na een aantal heftige stukken zei de gids dat we wel mochten zwemmen. In eerste instantie dacht iedereen dat hij een grapje maakte. Een snelstromende rivier en dan uit de boot springen? Maar het was geen grapje en nadat martijn en ik gezien hadden dat het bij anderen goed ging en ze ook weer in de boot gehesen werden hebben we het er ook maar op gewaagd. Echt een heerlijk zwemtochtje! De stroming was zo snel en we hadden reddingsvesten aan, dus we hoefden alleen maar te drijven en dat deden we vaak sneller dan de boot. Door wat zwembewegingen tegen de richting in, kwam je weer bij de boot en gingen we weer verder met ons avontuur. Na 2 uur raften zijn we aan de kant gegaan, konden we ons omkleden/douchen en kregen we een heerlijke nepali lunch. Daarna werden er bussen aangehouden aan de kant van de weg en konden we onze weg vervolgen. De kaartjes waren betaald en het bushulpje wist waar we eruit moesten. Helaas had onze bus wat pech onderweg, waardoor we vrij laat in tandi bazar aankwamen (de plaats bij het park) en onze pick-up er niet was. Na wat wachten en onderhandelen met de lokale taxichauffeurs hebben we zelf een ritje geregeld naar onze lodge. Wederom wisten we niet zo goed wat we moesten verwachten, maar de lodge was erg netjes en mooi. Bij aankomst waren we een van de weinige gasten, wat betekende dat we vanaf de menukaart eten konden bestellen, wat verbazingwekkend goed was.

De volgende dag kwamen er echter groepen aan, waardoor het buffet werd, wat de kwaliteit niet ten goede kwam. In de avond kwam een mannetje van de lodge het programma met ons doornemen voor de komende 2 dagen. Door het einde van de monsoon is het park erg nat, dus kunnen we geen jeepsafari doen. Tenminste niet in chitwan, maar wel in een ander nabijgelegen park, maar de rest klinkt veel belovend.
De volgende ochtend vroeg op, want we gaan over de rivier kanoen, tenminste dat wordt voor ons gedaan..., om krokodillen te spotten. En check! Eentje gezien, van het soort alleseter. De kano was trouwens een uitgeholde boomstam die met ons erin ongeveer 2cm boven de waterspiegel bleek drijven. Maar de krokodil lag lekker op een zandbankje te zonnen, dus no problem. Een stukje verderop zijn we uitgestapt om een jungle walk te doen. Klinkt spannend, is ook echt rete spannend, vooral na de uitleg terwijl je al in de jungle staat, over wat te doen wanneer we een rhino tegenkomen (zigzag rennen en iets weggooien, rhino's kunnen slecht zien en rennen alleen rechtdoor) of een tijger (oogcontact houden en achteruit lopen, ze vallen alleen van de rug aan) of een van die andere dodelijke dieren die ze daar hebben... Erg bemoedigend dus... 5 minuutjes lopen en onze gids spot rhino-dung, erg vers! Even aan een blaadje ruiken, ja hoor hier heeft ie net nog geplast en kijk daar heeft ie vanacht geslapen (het is 8 uur 's ochtends), hij is niet ver weg. Hoor je het horror muziekje al op de achtergrond...
Maar helaas we konden m niet vinden. Verder hebben we sporen van de tijger gezien en wat olifant vernielingen, maar buiten wat herten en een aap geen wildlife. Nou ja martijn had wel vriendjes gemaakt met een bloedzuiger, maar dat was snel verholpen.
's middags gingen we op elephant ride. Precies zoals het klinkt, met 4 mensen in een bakje bovenop een olifant. En zoals de lonely planet zegt: this is mainly for the experience and not for comfort. Olifanten schrikken de andere dieren niet af omdat ze daar horen en dat bleek. We konden erg dichtbij herten en een varaan komen, helaas weer geen tijger of rhino, maar de ervaring was echt heel vet! Dit zijn trouwens getrainde/domestic olifanten. Beetje zielig is het wel, want ze worden in het gareel gehouden met een staaf van betonstaal met een punt eraan, waar ze mee kunnen slaan en prikken als ie niet luistert. Na de ride stonden er vrouwtjes bananen te verkopen, die we niet wilden hebben, totdat ze zeiden dat de olifanten dat lekker vinden. Dus hebben we onze olifant nog even gevoerd. Hij wist het precies. Slurf omhoog en mond open, heel leuk. De tong voelt echt heel raar, net als de hele olifant trouwens. Overigens hebben we de halve rit wel in de zeikende regen gezeten, want ja tis nog wel monsoon.
Die avond was er een culturele avond met traditionele dans, niet echt aan ons besteed, maar het ergste was wel dat de mensen die het wel leuk vonden na de tijd zo snel weg waren dat de dansende jongens er bekaaid vanaf kwamen. Typisch niet ingelezen toeristen... en chinezen die niet gewend zijn aan fooi geven. Elke toerist zorgt ervoor dat 11-12 nepalezen het hele jaar niet in armoede hoeven te leven (gemiddeld dan, want aan de chinezen zal het niet liggen).
De volgende ochtend hebben we een traditioneel dorpje bezocht, wel aardig, en zijn we naar de EBC gegaan. Eindelijk het EBC, alleen dit keer niet everest base camp, maar elephant breeding center.

Hier fokken ze olifanten om ze te domesticeren, maar niet voornamelijk voor toeristen maar om het park te onderhouden en controleren. Met olifanten kunnen ze makkelijker door het park. De methoden om ze te domesticeren zijn wat ouderwets en heftig, maar ze zijn ook bezig om te kijken of ze het meer psychologisch aan kunnen pakken. Ze hadden in ieder geval wel een aantal 'kleine' olifantjes, waaronder een 4 maanden oude en de eerste in gevangenschap geboren tweeling (3.5 jaar oud).

Eenmaal terug bij het resort zou onze gids zijn vriend de olifantenrijder bellen om te kijken waar ze vandaag gingen badderen, want wanneer mogelijk zouden we mee mogen. Baddertijd was om 11 uur en erg dichtbij de lodge. Dit zijn prive-olifanten dus eigenlijk alleen maar gebruikt voor toeristen. Vaak eigendom van een resort of hotel. Ze worden wel goed verzorgt en mogen vrij grazen in het park, wanneer ze hun werk gedaan hebben. En eenmaal per dag gaan ze badderen in de rivier. Voor het enorme bedrag van 3 euro voor ons 2-en mochten we 'helpen'. We mochten met zijn 2-en bij Basanti Kali op de rug, een vrouwtje van 32, en samen liepen we de rivier in. Heel apart om boven op een olifant te zitten. Een stugge huid, met wat haren, maar wel lekker warm en vooral erg hoog. Een maal in de rivier begon ze te drinken en na wat aandringen van haar berijder, zichzelf (en dus ook ons) onder te sproeien. Wat een grandioos gevoel. Echt een super ervaring! Maar ze moest nog beter gewassen worden dus ging ze op haar zij liggen, maar dat ging niet zo langzaam, dus we werden eraf gelanceerd de rivier in. Eventjes geholpen met nat en schoonmaken en er weer opgeklommen. Paar keer sproeien en toen ging ze op haar kont zitten. Het was net een achtbaan ritje. Na een kwartiertje was ze klaar en ging ze met ons op haar rug weer de kant op.

Dit was een ervaring wat zo met stip in onze top 3 terechtkomt. Iets wat je waarschijnlijk nooit meer doet, maar echt super. Eerst een beetje eng, maar echt geweldig om mee te maken. Op de valreep zijn we nog even het park in gelopen en zagen we een rhino een bad nemen en onze dag kon niet meer stuk.

Die midag nog een poging gedaan tot jeep safari in het naastgelegen park, maar onze jeep kwam vast te zitten in de modder (geen profiel op de banden) en na wat duwen en wachten zijn we met een andere jeep meegegaan, maar we hebben weinig gezien. De volgende ochtend hebben ze ons op de bus gezet terug naar kathmandu, waar we nu nog zijn. Een beetje uitslapen en rondstruinen en wachten totdat we met het vliegtuig naar koh samui in thailand gaan om heerlijk in onze villa de laatste 10 dagen van onze geweldige reis uit te zingen. Iets met jacuzzi, thai massage, strand, zon, zee en relaxen waar we nu toch wel erg aan toe zijn.