Woensdag erg vroeg opgestaan om om 5 uur naar het vliegveld te gaan. Onze vlucht zou om 7.40 vertrekken naar Kathmandu, via Lhasa. Aangekomen bij het vliegveld, de juiste rij gezocht en gewacht om in te checken. Kennelijk zijn er 2 dezelfde vlucghtnummers met 2 dezelfde bestemmingen, maar zijn het verschillende vliegtuigen. De ene was domestic (naar Lhasa) en de andere was international naar Lhasa en daarna door naar Kathmandu. Dus tevergeefs in de rij gestaan. Toen we eindelijk de goede rij gevonden hadden, bleek die balie nog lang niet open te gaan. Gezellig gekletst met een franzoos die op een business trip was en een kopje thee/koffie gedronken van de KFC (het enige open tentje op het vliegveld). Verder ging alles voorspoedig. Wat wel weer wat vreemd was, was dat we alleen maar met buitenlanders schenen te zijn en dat we achter de douane afgescheiden werden van de chinezen, met als gevolg dat we alleen konden plassen en zitten en niet tax-free shoppen, ontbijten en een beetje rondlopen. Logica is vaak ver te zoeken... Toen we eenmaal in het vliegtuig zaten, aan de rechterkant op verzoek want daar zouden we uitzicht hebben over Himalaya, bleek iedereen ongeveer een hele rij te hebben en bleek ook dat het vliegveld een uurtje of wat dicht ging. Of het was alleen ons vliegtuig wat niet mocht vertrekken, maar dat wilden ze wellicht niet zo zeggen.

Wow wat een supermooie vlucht was het nadat we eindelijk weg mochten! Het uitzicht was geweldig. Je vliegt langs bergen die bijna 9000 meter hoog zijn, dus dat is heel goed te zien, alleen was er wat laaghangende bewolking rond 7000 meter ofzo, dus het waren meer de toppen.

Hieronder Mt Everest boven de wolken uit:

Na 1.5 uur waren we in Lhasa met 1.5 uur vertraging. Dit zou een technical stop zijn, waar we misschien zonder opgaaf van reden het vliegtuig zouden moeten verlaten of zelfs van vliegtuig moeten wisselen. Nou laat dat misschien maar weg. We moesten eruit, door de paspoortcontrole, door de metaaldetector, tassen werden gescand om vervolgens bij een balie weer in te checken en een nieuwe/extra boardingcard te ontvangen, om daarna door de douane te gaan, waar een mannetje ons welkom heette in china (terwijl we probeerden het land te verlaten). En daar begon de riedel weer opnieuw. Schoenen uit, riem af, metaaldetector door, tassen scannen en minimal drie keer je paspoort laten zien en visum laten checken. En dat terwijl we in Chengdu alles al hadden laten checken, niet buiten de douane zijn geweest in Lhasa, het land niet verlaten hebben, geen winkeltjes tegen zijn gekomen of iemand buiten militairen zijn tegengekomen. Met andere woorden, typisch chinees; werkverschaffing. En waarom we ook uberhaupt in Lhasa gestopt zijn, dat lag meer aan het verantwoorden van het superdure vliegveld daar. Het was al met al een tijdrovende maar hilarische belevenis, maar dan niet openlijk want lachen was niet zo verstandig...

Kathmandu, een ander land, een andere cultuur, maar we voelden ons meteen thuis. De mensen zijn heel vriendelijk, ze spreken engels en alles gaat heel gemoedelijk. We hebben een tour geboekt en werden dus afgehaald op het vliegveld en naar een hotel gebracht. Het hotel ziet er erg goed uit en licht midden in Thamel, een beetje het toeristische centrum met wederom smalle straatjes , veel boetiekjes. Erg leuk!! Om verder te gaan met onze toiletavonturen, die toch overal wel een beetje terugkomen; hier hebben ze voor zover we weten wel allemaal toiletpotten, maar is het de bedoeling dat je je achterkant met een hogedrukspuit schoonmaakt en je linkerhand. Dus of je je linkerhand alsjeblieft nergens anders voor wilt gebruiken. Das lasting als je links bent (he Martijn). Vandaag een city tour gehad, wel leuk maar niet waarvoor we hier zijn. Het was erg warm en stupa's en boeddisctische tempels hebben we toch al wel erg veel gezien. Nog wel wat leuke kiekjes:

(grootste stupa (niet hoogste) ter wereld)

Wel heel indrukwekkend was een tempelcomplex naast de holy river. Aan deze rivier is een kade met afgewisseld trappen het water in en hogere plateau's. Op deze hogere plateau's cremeren de hindoestanen hun overledenen. Ze bouwen een soort doodskist (met luchtgaten) wat hout waar een overleden persoon in ligt in een wit kleed met wat twijgjes er overheen en steken dat in brand. Dit is gewoon in de open lucht en vanaf de overkant, waar wij stonden dus ook te zien. De kleding, de as, het lichaam en de rook verbinden ze op die manier met de belangrijke peilers; water, lucht, aarde, vuur. VOlgens mij was er nog iets maar de gids was niet zo goed te verstaan. Wij vonden het niet gepast hier foto's van te maken, de meeste toeristen echter wel. JE maakt in Nederland ook geen foto van rouwende mensen bij een graf, leek ons. We hebben wel een fotootje ontdekt waar je het toch kan zien aan de rechterkant, je ziet in ieder geval de rook, maar die is dus niet heel opzichtig/duidelijk gemaakt...

Morgen vliegen we naar Lukla om te beginnen met onze trekken; Everest Panoramic view. Een 7 daagse trekking naar een hoogte van 3800 meter en heel mooi uitzicht op 4 bergen van boven de 8000 meter, als het zicht goed is... De vlucht schijnt op zijn zachtst gezegd een avontuur te zijn. De piloot moet het in ieder geval op zicht doen, dus geen zicht geen vlucht...
Over een week dus wellicht meer over onze avonturen in Nepal!