De afgelopen dagen hebben we minder gezien dan de bedoeling was. Het was erg benauwd in Beijing en de afstanden zijn zo enorm dat ergens komen erg lang duurt en je gewoon erg lang aan het lopen bent. Daarnaast hebben we beiden wat last van de warmte - airco afwisseling, maar met wat chinese paardenmiddelen (imodium is al op) blijven we redelijk mobiel.

Op maandag hebben we de verboden stad bezocht, echt gigantisch groot.

Enorm veel gebouwen en tempels en ook enorm veel mensen. Het is 500 jaar verboden terrein geweest en nog niet zo lang open en erg goed bewaard gebleven. Volgens de lonely planet was een audio tour aan te raden, want deze spreekt net zo monotoon engels als de gids, maar kun je op pauze zetten.

Helaas hebben we de pauze knop niet gevonden, maar het was wel zelfs een nederlandse audiotour. Er stond een plattegrond op het kastje waar je kon zien waar je was, aangezien er een lampje knipperde bij de locatie en pas als het knipperde werd ook de bijbehorende uitleg verteld. Je kon dus lopen waar je wilde en het ding begon vanzelf weer te vertellen. Als het lampje uit was, dan had je het stuk al gehoord en was je er dus al geweest. Best wel geniaal stukje techniek (als het werkt, en dat deed het de meeste keren wel).

Gisteren hebben we nog een poging gedaan op het treinstation treintickets voor onze verdere reis te boeken. Na een zoektocht naar het engels sprekende loket, wat natuurlijk voornamelijk in het chinees wordt aangegeven, en een half uurtje in de rij te hebben gestaan, werd ons verteld dat we pas vanaf 5 dagen van tevoren tickets konden boeken en alleen vanaf beijing naar iets en niet vanaf een ander vertrekstation. We wilden ook graag onze huidige kaartjes voor vandaag en de 13e upgraden, maar helaas was daar niets beters meer voor te krijgen. We zijn benieuwd, vandaag 2 hardsleepers - upper bed (dat is de derde van onderen, dus waarschijnlijk kunnen we er ook alleen maar op liggen en niet zitten) en de 13e, 2 hardseats. Zal wel houten konterig worden dus. Daarna hebben we nog wat rondgelopen terug naar ons hotel. Want het was weer hoog tijd voor een toiletbezoek.

We slapen trouwens in een hotel in de hutong, de volkswijken van beijing. Hele gezellige straatjes met traditionele gebouwtjes. Die van ons is redelijk nieuw aangezien ze na veel hutongs te hebben afgebroken, hebben bedacht dat toeristen het juist heel leuk vinden en dus wer nieuwe aan het bouwen zijn.

Na een paar dagen pushen was het nu toch echt tijd voor de kapper voor Martijn. Als een bang kippetje moest ik (Eline) hem de deur door duwen, naar wat leek een mannenkapper. Bij het uitzoeken van de coupe kwamen we niet verder dan een schaar/knipgebaar, dus het was even spannend, ook van martijns gezicht af te lezen. Eerst lekker gewassen en toen begon de chinese kapper ijverig en heel precies te knippen....en te knippen...en te knippen...en toen werd er weer gewassen...en gefohnd. Ik denk dat we 40 minuutjes binnen zijn geweest, maar het resultaat mag er zijn, zelfs zonder gel is het leuk geworden. Lekker kort en erg netjes geknipt. Chinesen hebben volgens ons geen slag in hun haar en ook geen kruinen(/weerborstels in het brabants), dus ja dan blijf je kammen om te kijken of alles een beetje recht zit. Martijn heeft er 4 ofzo. Maar ja goed gelukt dus en dat voor het luttele bedrag van 5 euro.

Vandaag uitgechecked en zo op weg naar het treinstation. Ze hebben 4 grote in beijing. We hebben de perrons nog niet gezien, maar het station is qua drukte ongeveer Amsterdam +rotterdam+utrecht met even zoveel ticketoffices, rijen en mensen. Nu op weg naar Datong.

Groetjes!